แร - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน
แร แร ๑, ก เขียนหรือทำเป็นเส้นเป็นเหลี่ยม, ถ้าเขียนเส้นด้วยสี เรียกว่า แรสี, ถ้าแกะเส้นบนไม้หรือบนผิวโลหะ เรียกว่า แรเส้น · แร ๒, ว อาการที่ทิ้งไว้นานโดยไม่ใส่ใจ เช่น กับข้าวทิ้งแรไว้บนโต๊ะไม่มีคนกิน
แร ๑, ก เขียนหรือทำเป็นเส้นเป็นเหลี่ยม, ถ้าเขียนเส้นด้วยสี เรียกว่า แรสี, ถ้าแกะเส้นบนไม้หรือบนผิวโลหะ เรียกว่า แรเส้น · แร ๒, ว อาการที่ทิ้งไว้นานโดยไม่ใส่ใจ เช่น กับข้าวทิ้งแรไว้บนโต๊ะไม่มีคนกิน แรดิช การแบ่งพยางค์, แร การแผลงเป็น อักษรโรมัน · ไพบูลย์พับบลิชชิง, rɛɛ ราชบัณฑิตยสภา, rae
แร แร ๑, ก เขียนหรือทำเป็นเส้นเป็นเหลี่ยม, ถ้าเขียนเส้นด้วยสี เรียกว่า แรสี, ถ้าแกะเส้นบนไม้หรือบนผิวโลหะ เรียกว่า แรเส้น · แร ๒, ว อาการที่ทิ้งไว้นานโดยไม่ใส่ใจ เช่น กับข้าวทิ้งแรไว้บนโต๊ะไม่มีคนกิน
แรง แร ๑, ก เขียนหรือทำเป็นเส้นเป็นเหลี่ยม, ถ้าเขียนเส้นด้วยสี เรียกว่า แรสี, ถ้าแกะเส้นบนไม้หรือบนผิวโลหะ เรียกว่า แรเส้น · แร ๒, ว อาการที่ทิ้งไว้นานโดยไม่ใส่ใจ เช่น กับข้าวทิ้งแรไว้บนโต๊ะไม่มีคนกิน
การแบ่งพยางค์, แร การแผลงเป็น อักษรโรมัน · ไพบูลย์พับบลิชชิง, rɛɛ ราชบัณฑิตยสภา, rae