โคลง - วิกิพีเดีย

โคลง  โคลงสุภาพ เป็นบทประพันธ์ที่ใช้ถ้อยคำและลีลาเป็นไปในลักษณะสุภาพเรียบร้อย แยกเป็น ๖ ชนิดคือ โคลง ๔ สุภาพ โคลง ๔ ตรีพิธพรรณ โคลง ๔ จัตวาทัณฑี โคลง ๔ กระทู้ โคลง ๓ สุภาพ ก เอียงไปเอียงมาหรือทําให้เอียงไปเอียงมา เช่น เรือโคลง ว่าวโคลง โคลงเรือ โคลงหัว

แม็คเฟอร์สัน สตรัท อิสระ พร้อมเหล็กกันโคลง หลัง, มัลติลิงค์ อิสระ พร้อมเหล็กกันโคลง มิติ ความยาว, 4,691 ความกว้าง, 1,866 ความสูง, 1,681, 1,691, 1,681 กลโคลง เป็นการแต่งโคลงสี่ในรูปแบบพิเศษ ทำเป็นกลซ่อนเอาไว้ในรูปต่างๆเช่นเส้นสาย กล่องสี่เหลี่ยมบรรจุคำ รูปพญานาค รูปดวง รูปยันต์ รูปดอกบัว สารพัดรูปแบบที่กวีจะคิดหลอกล้อทำเป็นกลไว้

โคลง เป็นคำประพันธ์ที่บังคับวรรณยุกต์ คือ เอก โท และบังคับสัมผัส มีหลักฐานอันควรเชื่อว่าเป็นคำประพันธ์พื้นเมืองไทยทางเหนือและอีสานก่อนจะแพร่หลายมายังภาคกลาง โคลง คือคำประพันธ์ชนิดหนึ่ง ซึ่งมีวิธีเรียบเรียงถ้อยคำ เข้าคณะ มีกำหนดเอกโท และสัมผัส แต่มิไดบัญญัติ บังคับ ครุลหุ โคลงแบ่งออกเป็น ๓ ชนิด คือ โคลงสุภาพ โคลงดั้น และโคลงโบราณ